Rozdział 37

Heejka ^^.
Po pierwsze chciałam przeprosić na mój głupi błąd ;D.
W 34 rozdziale przyjaciółka Nikki nazywała się Alice, a później nie wiem z jakiej paki zaczęłam ją nazywać Angie ;P.
Tak więc, sorry. Teraz już będzie się nazywać Alice, tak jak na początku ;>
Po drugie : ten rozdział będzie trochę krótki i mało interesujący, więc kolejne sorry ;/
Mam nadzieje że się nie pogniewacie ;]

*****************************************************************************

Nikki: 

- Nie sądziłem że cię tu spotkam. - Justin podszedł bliżej i uśmiechnął się chytrze. Logan wyglądał na lekko skołowanego. 

- Nie miałam zamiaru cię tu widzieć, uwierz. - popatrzyłam na niego z pogardą.

- Coś taka nieuprzejma ? Nie przywitasz się nawet ? - wyciągnął ręce, jakby chciał mnie przytulić. Uśmieszek nie schodził mu z twarzy.

- Do widzenia ... - nie miałam najmniejszej ochoty żeby z nim gadać. Wzięłam Logana za rękę i ruszyłam w stronę hotelu.

- Kto to był ? - spytał Logan, gdy byliśmy już wystarczająco daleko od Justina.

- Szkoda gadać. - pokiwałam głową. - Mój były... Ten dzień jest jakiś pechowy

- A co on tu robi ?? - Logan jak widać, też go nie polubił. 

- Dobre pytanie. - pokiwałam głową. - Jest tyle miejsc na Ziemi a on musiał się zjawić akurat tu ?!? Nie no, za co ... - Logan objął mnie ramieniem.

- Nie martw się, ten frajer więcej cię nie wkurzy. - pocałował mnie w czubek głowy. Uśmiechnęłam się lekko.

- Chodźmy do hotelu, już nie mam ochoty na spacer. - brunet tylko kiwnął głową i ruszyliśmy s powrotem do hotelu.

Kiedy opowiedziałam całe zajście Belli i Alice te patrzyły na mnie z niedowierzaniem .

- A co on tu robi ??! - powtórzyły niemal jednocześnie pytanie Logana.

- A bo ja wiem. Mam jakiegoś pecha po prostu.

- My cię skrzywdzić nie damy. - Alice wskazała na siebie i moja siostrę.

- Wiem. - uśmiechnęłam się blado.

O Justinie zbyt wiele nie chcę mówić... Po prostu zranił mnie i tyle. Miałam nadzieje że go więcej nie spotkam, ale cóż... Nagle przypomniałam mi się jeszcze jedna sprawa...

- Alice ! - wydarłam się jak głupia - I co z Carlosem ? - spytałam. Przyjaciółka spuściła wzrok.

- Nie poszłam do niego..

- Dlaczego ??

- A co miałam mu powiedzieć ? - znów na mnie spojrzała

- Hmm.. a n nie wiem... Może to że ci się podoba ??! - powiedziałam trochę za głośno - Przepraszam... Jestem trochę wkurzona...

- Spoko, rozumiem - uśmiechnęła się nieśmiało. - Wiem, że powinnam mu o tym powiedzieć, pozostaje tylko pytanie : Jak ??

- Najlepiej normalnie  - odezwała się Bella. - Bez żadnych ceregieli, prosto z mostu.

- Wam łatwo mówić ... - nagle wyjrzałam przez okno. Ku mojemu zdziwieniu zobaczyłam tysiące śnieżynek spadających z nieba. Śnieg musiał padać już dość długo, bo wszędzie było biało. Dziewczyny coś tam jeszcze gadały, ale nie słuchałam co. Nagle zobaczyłam na zewnątrz Carlosa...

Alice:

Nikki wyłączyła się z naszej rozmowy. Wpatrywała się w okno. Kątem oka zauważyłam że zaczął padać śnieg. Super ! Uwielbiam śnieg. Cieszyłam się jak jakieś pięcioletnie dziecko.

- Eee, Alice. - odezwała się nagle Nikki. - Musisz to zobaczyć ...

/ Mrs. Henderson ^^